- φίλαυλος
- -ον, Ααυτός που τού αρέσει να παίζει ή να ακούει αυλό («φιλαύλους τ' ἠρέθιζε Μούσας», Σοφ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + αὐλός].
Dictionary of Greek. 2013.
φίλαυλος
Look at other dictionaries:
φίλαυλος — fond of the flute masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φίλαυλον — φίλαυλος fond of the flute masc/fem acc sg φίλαυλος fond of the flute neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φιλαύλοις — φίλαυλος fond of the flute masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φιλαύλου — φίλαυλος fond of the flute masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φιλαύλους — φίλαυλος fond of the flute masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φιλαύλῳ — φίλαυλος fond of the flute masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φίλαυλοι — φίλαυλος fond of the flute masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αυλός — Πνευστό μουσικό όργανο αρχαιότατης προέλευσης. Αιγυπτιακές τοιχογραφίες μάς πληροφορούν ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τουλάχιστον τρία είδη α.: τους ευθύαυλους μιμ με επιστόμιο και πέντε οπές, τους πλαγίαυλους σέμπι, που παίζονταν περίπου όπως και τα … Dictionary of Greek
θεόφιλος — I (4ος αι. π.Χ.). Ποιητής της Μέσης κωμωδίας. Διασώθηκαν οι τίτλοι οκτώ κωμωδιών του: Ιατρός, Παγκράτεια, Βοιωτία, Νεοπτόλεμος, Επιδαύριος, Προιτίδες, Απόδημος και Φίλαυλος. Ο προτελευταίος και τελευταίος τίτλος αναφέρονται, αντίστοιχα, στα… … Dictionary of Greek
φιλ(ο)- — ΝΜΑ α συνθετικό μεγάλου αριθμού ονομάτων, καθώς και ελάχιστων ρημάτων (που θα έπρεπε πιθ. να θεωρηθούν ως μετονοματικά παρ. αμάρτυρων τ.) όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο επίθ. φίλος. Τα σύνθ. με φιλ(ο) ανήκουν στην… … Dictionary of Greek
